میزان تغلیظ دیه زن در باب مسئولیت صندوق تامین خسارات بدنی
در تصادف منتهی به فوت یک زن در ماه حرام مقصر حادثه متواری میگردد و تحقیقات دادسرا جهت شناسایی متهم به نتیجه نرسیده و پرونده جهت صدور رأی از محل صندوق تأمین به دادگاه ارسال شده است. با توجه به ماد 555 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 آیا تغلیظ دیه نیز بر اساس دیه کامل زن یعنی یکسوم دیه کامله زن باید باشد یا یکسوم از دیه کامل بدون لحاظ جنسیت؟
در فرض پرسش میزان تغلیظ دیه بر اساس دیه کامل مرد سنجیده میشود؛ نتیجتاً نظریه اکثریت در باب مسئولیت صندوق تأمین خسارات بدنی به میزان مذکور صحیح میباشد.
حسب ماده 8 قانون بیمه شخص ثالث، حداقل مبلغ بیمه در بخش خسارات بدنی معادل دیه یک مرد مسلمان در ماههای حرام میباشد و این بدین معنی است که بیمهگر با اخذ حق بیمه مازاد بر دیه کامل پرداخت دیه بیش از دیه کامل در ماههای حرام را تعهد نموده است . از طرفی حسب صراحت ماده 556 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 حکم تغلیظ دیه در مواردی که بیتالمال مسئول پرداخت دیه است نیز جاری است و بنابراین در فرض سؤال صندوق تأمین خسارات بدنی ملزم به پرداخت تغلیظ دیه میباشد. اما در خصوص میزان تغلیظ، با توجه به نص صریح قانون بیمه شرکتهای بیمه و صندوق تأمین خسارت بدنی مکلفاند دیه زن را بدون در نظر داشتن جنسیت مثل دیه مرد بپردازند؛ بنابراین در فرض پرسش میزان تغلیظ نیز بر اساس دیه کامل مرد سنجیده میشود و حکم به پرداخت یک فقره دیه کامل مرد مسلمان بهاضافه یکسوم دیه کامله صادر میشود.
با توجه به اینکه اگر جانی شناسایی میشد به عنوان تغلیظ ملزم به پرداخت یکسوم دیه زن بود بنابراین صندوق تأمین خسارات بدنی نیز از باب تغلیظ ملزم به پرداخت یک سوم دیه زن می باشد.
با توجه به اینکه اصل بر پرداخت یک دیه کامل توسط قاتل یا قائممقام وی هست و تغلیظ آن از حیث زمان و مکان قائم به شخص جانی است لذا تحمیل مازاد بر دیه به عنوان تغلیظ بر بیتالمال که صرفاً از حیث حرمت دما عهدهدار پرداخت آن شده است فاقد وجاهت قانونی است و بنابراین صندوق تأمین خسارات بدنی مکلف به پرداخت تغلیظ دیه نمیباشد.