اثبات ادعای شمول مرور زمان با توجه به اقرار متهم
شاکی صوتی دایر بر فحاشی متهم نسبت به خودش ارائه داده و می‌گوید یک ماه قبل به من فحاشی شده است، متهم اصل انتساب صوت به خودش را قبول دارد، لیکن ادعا دارد متعلق به ۵ سال قبل است، درصورتی‌که هیچ دلیل دیگری از سوی طرفین وجود نداشته باشد، به جهت اهمیت قاعده مرور زمان حرف کدام‌یک از طرفین شکایت مقدم است؟
با توجه به اینکه متهم ارتکاب بزه را پذیرفته اثبات ادعای شمول مرور زمان بر عهده مشارالیه می‌باشد؛ بنابراین بر تائید نظریه اکثریت اعلام عقیده می‌شود.
اصل بر حال بودن امور است؛ به لحاظ اینکه ادله دیگری در مثال موضوع سؤال وجود ندارد، اصل عدم بر شمول مرور زمان جاری و متهم قابل تعقیب است، در غیر اینصورت در تمامی بزه‌ها متهم به راحتی با طرح ایراد شمول مرور زمان بدون ارائه هرگونه دلیلی در این خصوص شاکی را به زحمت انداخته و از زیر بار مسئولیت کیفری شانه خالی خواهد کرد.
بحث مکتوب بودن و مستند بودن دو ویژگی مهم ادله الکترونیکی است. اثبات وقوع رکن مادی بزه با تمام شرایط تحقق و تعقیب که مرور زمان نیز جزئی از آن است. طبق قاعده البینة علی المدعی بر عهده شاکی است و در مثال موضوع سؤال متهم به صرف ایراد شمول مرور زمان بار اثبات عدم شمول مرور زمان را به گردن شاکی خواهد انداخت.