دعوی عسر و حرج از سوی زوجه در ازدواج موقت و الزام زوج به بذل مدت باقیمانده
آیا دعوی عسر و حرج از سوی زوجه¬ای که ازدواج موقت نموده و خواستار الزام زوج به بذل مدت باقیمانده شده قابل استماع و رسیدگی است؟ در صورت پذیرش دعوی و محکومیت زوج به بذل مدت باقیمانده، مستند دعوی چه خواهد بود؟
نظر به این‌که جهات مختلف انحلال نکاح از جمله موضوع عسر و حرج ممکن است در نکاح موقت نیز حادث شود مثل این‌که در یک ازدواج موقت با مدت نسبتاً طولانی (بیش از چند سال) زوج، زوجه را ترک و زندگی را رها نموده و امکان برگشت وی عملاً به زندگی مشترک منتفی باشد در چنین مواردی زوجه می‌تواند با طرح دعوی الزام زوج به بذل مابقی مدت طرح ادعا کند و چنین دعوایی قابل استماع خواهد بود. مستند چنین پاسخی، رجوع به قواعد فقهی مانند نفی عسر و حرج می‌باشد. لذا نظر اکثریت در نشست قضایی قم تا حدی که منطبق با این نظر باشد مورد تأیید می‌باشد.
با استناد به مفاد ماده¬ی 1130 و فتاوی مراجع معظم تقلید از جمله آیت¬ا... فاضل و نظریه¬ی مشورتی شماره¬ی 4140/7 مورخ 27/2/64 می¬شود زوج را محکوم به بذل مدت به‌لحاظ عسر و حرج زوجه نمود.
عسر و حرج فرع بر تمکین و نشوز است که در ازدواج موقت موضوعیت ندارد؛ پس نمی¬شود زوج را ملزم به بذل مدت کرد مگر این‌که ابتدا زوج را ملزم به انجام امور و وظایف زناشویی نمود و سپس در صورتی‌که انجام نداد ملزم به بذل مدت کرد.